برای درمان پیسی چه بخوریم؟

برای درمان پیسی چه چیزی بخوریم

ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که در آن سلول های تولید کننده رنگدانه در پوست از بین می روند. در حالی که علت ویتیلیگو به طور کامل شناخته نشده است، تصور می شود که به ترکیبی از عوامل ژنتیکی، ایمنی و محیطی مربوط می شود.

هیچ رژیم غذایی خاصی برای درمان یا درمان ویتیلیگو ثابت نشده است. با این حال، برخی از افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است متوجه شوند که برخی تغییرات رژیم غذایی می تواند به مدیریت علائم آنها کمک کند. در اینجا چند توصیه کلی برای مدیریت رژیم غذایی ویتیلیگو آورده شده است:

رژیم غذایی متعادل

یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید که شامل انواع میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی باشد.

از غذاهای فرآوری شده، میان وعده های شیرین و چربی های ناسالم خودداری کنید، زیرا این مواد می توانند به التهاب در بدن کمک کنند.

غذاهای غنی از آنتی اکسیدان مانند انواع توت ها، سبزیجات برگ دار و آجیل را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. آنتی اکسیدان ها ممکن است به کاهش التهاب و محافظت از پوست در برابر آسیب کمک کنند.

برخی از افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است از افزایش مصرف ویتامین D خود که برای سلامت پوست مهم است سود ببرند. منابع خوب ویتامین D شامل ماهی های چرب، غذاهای غنی شده (مانند شیر و غلات) و قرار گرفتن در معرض نور خورشید است.

اگر آلرژی یا حساسیت غذایی دارید، سعی کنید از آن غذاها اجتناب کنید تا ببینید آیا به بهبود علائم شما کمک می کند یا خیر.

توجه به این نکته مهم است که رژیم غذایی تنها یکی از جنبه های مدیریت ویتیلیگو است. همکاری با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای تعیین بهترین برنامه درمانی برای شما، که ممکن است شامل داروها، فتوتراپی و/یا درمان های موضعی باشد، مهم است.

در ادامه برخی موارد دیگر که می‌تواند برای درمان پیسی مفید باشد، آورده شده است.

محافظت در برابر آفتاب:

ویتیلیگو می تواند پوست شما را نسبت به آفتاب حساس تر کند، بنابراین استفاده از کرم های ضد آفتاب و لباس های محافظ برای جلوگیری از آفتاب سوختگی و آسیب پوست بسیار مهم است.

مرطوب کردن:

پوست خشک و پوسته پوسته می تواند یکی از علائم رایج ویتیلیگو باشد. استفاده از مرطوب کننده می تواند به هیدراته نگه داشتن پوست و جلوگیری از سوزش کمک کند.

اجتناب از مواد شیمیایی:

برخی از مواد شیمیایی، مانند آن‌هایی که در برخی از رنگ‌های مو و محصولات مراقبت از پوست یافت می‌شوند، می‌توانند پوست را تحریک کرده و علائم ویتیلیگو را بدتر کنند.

مدیریت استرس:

استرس مزمن می‌تواند به التهاب در بدن کمک کند، بنابراین یافتن راه‌هایی برای مدیریت استرس، مانند تکنیک‌های تمدد اعصاب یا مشاوره، مهم است.

ورزش:

فعالیت بدنی منظم می تواند به کاهش استرس و بهبود سلامت کلی جسمی و روانی کمک کند.

خواب کافی:

خواب کافی برای سلامت کلی مهم است و می تواند به کاهش استرس کمک کند.

اجتناب از قرار گرفتن در معرض محرک‌ها:

برخی از افراد مبتلا به ویتیلیگو ممکن است متوجه شوند که برخی از محرک‌ها، مانند استرس عاطفی، آسیب فیزیکی یا برخی داروها، می‌توانند علائم آن‌ها را بدتر کنند.

 حمایت اجتماعی:

ارتباط با افراد مبتلا به ویتیلیگو، چه از طریق گروه های حمایتی حضوری و چه از طریق جوامع آنلاین، می تواند مفید باشد.

کمک عاطفی:

اگر با تأثیر عاطفی ویتیلیگو دست و پنجه نرم می کنید، ممکن است همکاری با یک متخصص سلامت روان، مانند یک درمانگر یا مشاور، مفید باشد.

استفاده از کرم‌های استتار:

از کرم‌های استتار می‌توان برای پوشاندن موقت نواحی پوستی که تحت تأثیر ویتیلیگو قرار گرفته است استفاده کرد.

استفاده از درمان های موضعی:

انواع مختلفی از درمان های موضعی برای ویتیلیگو در دسترس هستند، از جمله کورتیکواستروئیدها، مهارکننده های کلسینورین و آنالوگ های ویتامین D. این درمان ها می توانند به کاهش التهاب و تحریک تولید رنگدانه در پوست کمک کنند.

استفاده از نور درمانی:

فتوتراپی یا نور درمانی شامل قرار دادن پوست در معرض طول موج های خاص نور برای تحریک تولید رنگدانه در پوست است.

استفاده از درمان دپیگمانتاسیون:

در برخی موارد، درمانی به نام دپیگمانتاسیون ممکن است برای یکنواخت کردن رنگ پوست توصیه شود. این شامل استفاده از یک ماده شیمیایی روی پوست سالم برای سفید کردن آن است، به طوری که با نواحی روشن‌تر تحت تاثیر ویتیلیگو مطابقت داشته باشد.

در نظر گرفتن گزینه های جراحی:

چندین گزینه جراحی برای درمان ویتیلیگو وجود دارد، از جمله پیوند پوست و گسترش بافت. از این روش ها می توان برای پوشاندن مناطق وسیعی از پوست آسیب دیده استفاده کرد.

حمایت  دوستان و خانواده:

در هنگام مدیریت یک بیماری مزمن مانند ویتیلیگو، حمایت عزیزانتان می تواند مفید باشد.