علت کم خونی(آنمی) و انواع روش‌های درمان آن

کم خونی  یا آنمی چیست؟

کم خونی یا آنمی (Anemia) یک وضعیت پزشکی است که در آن بدن گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین کافی، پروتئینی که اکسیژن را در خون حمل می‌کند، ندارد. این موضوع می‌تواند منجر به کمبود اکسیژن در بافت‌ها و اندام‌های بدن شود و علائم مختلفی را ایجاد کند. این بیماری می‌تواند خفیف یا شدید باشد و می‌تواند موقت یا طولانی مدت باشد. انواع مختلفی از این بیماری وجود دارد که هر کدام علت و درمان خاص خود را دارند. برخی از علل شایع Anemia عبارتند از از دست دادن خون، تغذیه نامناسب و مشکلات تولید یا تخریب گلبول‌های قرمز. علائم Anemia ممکن است شامل خستگی، ضعف، رنگ پریدگی پوست، ضربان قلب سریع و تنگی نفس باشد. این بیماری را می‌توان از طریق آزمایشات مختلفی از جمله شمارش کامل خون (CBC) و فیلم خونی تشخیص داد. درمان این بیماری ممکن است شامل رسیدگی به علت زمینه ای مانند از دست دادن خون یا تغذیه نامناسب باشد و همچنین ممکن است شامل داروها مانند مکمل‌های آهن یا اریتروپویتین باشد.

دسته بندی‌های مختلف آنمی

روش‌های مختلفی وجود دارد که Anemia را می‌توان به دسته‌های مختلف تقسیم کرد، از جمله بر اساس علت زمینه ای، اندازه و شکل گلبول‌های قرمز خون، و شدت بیماری.

آنمی بر اساس علت زمینه ای

یکی از راه‌های طبقه بندی Anemia بر اساس علت زمینه ای است. برخی از علل شایع این بیماری عبارتند از از دست دادن خون، تغذیه نامناسب و مشکلات تولید یا تخریب گلبول‌های قرمز. کم‌خونی ناشی از از دست دادن خون به عنوان کم‌خونی هموراژیک شناخته می‌شود، در حالی که آنمی ناشی از تغذیه نامناسب به عنوان کم‌خونی تغذیه ای شناخته می‌شود. Anemia ناشی از مشکلات تولید یا تخریب گلبول‌های قرمز به ترتیب به عنوان کم‌خونی هموگلوبین غیر طبیعی یا آنمی گلبول‌های قرمز غیر طبیعی شناخته می‌شود.

آنمی بر اساس اندازه گلبول‌های قرمز

آنمی را می‌توان بر اساس اندازه و شکل گلبول‌های قرمز طبقه بندی کرد که می‌تواند اطلاعات مهمی‌در مورد علت زمینه ای این بیماری ارائه دهد. دو دسته اصلی آنمی بر اساس اندازه و شکل گلبول‌های قرمز وجود دارد: کم‌خونی میکروسیتیک و کم‌خونی ماکروسیتیک.

آنمی بر اساس شدت بیماری

کم خونی را می‌توان بر اساس شدت بیماری طبقه بندی کرد، که به درجه ای اشاره دارد که بدن گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین کافی تولید نمی‌کند. شدت آنمی معمولاً با اندازه گیری سطح هموگلوبین در خون فرد تعیین می‌شود. هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و اکسیژن را در خون حمل می‌کند. محدوده طبیعی سطوح هموگلوبین بر اساس سن، جنس و عوامل دیگر متفاوت است، اما به طور کلی سطح هموگلوبین 12-15 گرم در دسی لیتر در بزرگسالان طبیعی در نظر گرفته می‌شود.

بر اساس سطح هموگلوبین، آنمی را می‌توان به عنوان خفیف، متوسط یا شدید طبقه بندی کرد:

کم خونی خفیف

سطح هموگلوبین 12-10 گرم در دسی لیتر در مردان و 10-8 گرم در دسی لیتر در زنان تعریف می‌شود. کم‌خونی خفیف ممکن است علائمی‌ایجاد نکند یا فقط علائم خفیفی مانند خستگی یا ضعف خفیف ایجاد کند.

کم خونی متوسط

به داشتن سطح هموگلوبین 7-9 گرم در دسی لیتر در مردان و 6-8 گرم در دسی لیتر در زنان تعریف می‌شود. کم‌خونی متوسط ممکن است علائم قابل توجه تری مانند خستگی، ضعف و تنگی نفس ایجاد کند.

کم خونی شدید

سطح هموگلوبین زیر 7 گرم در دسی لیتر در مردان و کمتر از 6 گرم در دسی لیتر در زنان تعریف می‌شود. کم‌خونی شدید می‌تواند علائم جدی مانند خستگی شدید، ضربان قلب سریع و مشکل در تنفس ایجاد کند.

علت کم خونی

علل مختلفی برای این بیماری وجود دارد و علت خاص آن می‌تواند بسته به نوع آنمی متفاوت باشد. برخی از علل شایع کم‌خونی عبارتند از:

کم خونی به علت از دست دادن خون

این بیماری می‌تواند ناشی از خونریزی ناشی از جراحات، جراحی یا سایر شرایط مانند زخم یا سرطان باشد.

کم‌خونی به علت تغذیه نامناسب

این بیماری می‌تواند ناشی از کمبود مواد مغذی مانند آهن، اسید فولیک یا ویتامین B12 باشد که برای تولید گلبول‌های قرمز ضروری هستند.

کم‌خونی به علت مشکلات تولید یا تخریب گلبول‌های قرمز

این بیماری می‌تواند ناشی از شرایطی مانند تالاسمی‌یا آنمی داسی شکل باشد که بر ساختار هموگلوبین تأثیر می‌گذارد. این بیماری همچنین می‌تواند ناشی از بیماری‌های خود ایمنی یا داروهای خاصی باشد که گلبول‌های قرمز خون را از بین می‌برند.

کم‌خونی به علت بیماری‌های مزمن

این بیماری می‌تواند از عوارض بیماری‌های مزمن مانند بیماری کلیوی، HIV/AIDS یا سرطان باشد.

آنمی به علت بارداری

این بیماری در دوران بارداری به دلیل افزایش تقاضا برای آهن و سایر مواد مغذی شایع است.

کم خونی به علت شرایط ژنتیکی

این بیماری می‌تواند از طریق بیماری‌های ژنتیکی مانند تالاسمی‌یا آنمی داسی شکل به ارث برسد.

آنمی به علت سوء مصرف الکل

سوء مصرف الکل می‌تواند در جذب مواد مغذی اختلال ایجاد کند و باعث آنمی شود.

آنمی به علت بیماری کبد

بیماری کبد می‌تواند در تولید پروتئین‌ها از جمله هموگلوبین اختلال ایجاد کند و باعث کم‌خونی شود.

علائم کم خونی

علائم و نشانه‌های آنمی بسته به شدت بیماری می‌تواند متفاوت باشد، اما برخی از علائم و نشانه‌های رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

علائم کم خونی: خستگی

این بیماری به دلیل کمبود اکسیژن در بافت‌ها و اندام‌های بدن می‌تواند باعث خستگی و ضعف شود.

نشانه کم خونی: رنگ پریدگی پوست

این بیماری می‌تواند باعث رنگ پریدگی پوست به دلیل کمبود گلبول‌های قرمز شود که به پوست رنگ می‌دهد.

علائم کم خونی: ضربان قلب سریع

این بیماری می‌تواند باعث شود که قلب برای پمپاژ خون غنی از اکسیژن در سراسر بدن سخت تر کار کند و منجر به ضربان قلب سریع شود.

علائم آنمی: تنگی نفس

این بیماری به دلیل کمبود اکسیژن در بافت‌ها و اندام‌های بدن می‌تواند باعث تنگی نفس شود.

علائم آنمی: سرگیجه یا سبکی سر

این بیماری به دلیل کمبود اکسیژن در مغز می‌تواند باعث سرگیجه یا سبکی سر شود.

علائم کم‌خونی: سردی دست و پا

این بیماری به دلیل کمبود خون غنی از اکسیژن در اندام‌ها می‌تواند باعث سردی دست‌ها و پاها شود.

علائم آنمی: سردرد

این بیماری به دلیل کمبود اکسیژن در مغز می‌تواند باعث سردرد شود.

علائم آنمی: درد قفسه سینه

کم‌خونی به دلیل کمبود اکسیژن در قلب و بافت‌های اطراف می‌تواند باعث درد قفسه سینه شود.

سلول‌های خونی کجا تولید می‌شوند؟

سلول‌های خونی در مغز استخوان، که بافت نرم و اسفنجی شکلی است که در داخل برخی از استخوان‌ها یافت می‌شود، تولید می‌شود. مغز استخوان مسئول تولید انواع سلول‌های خونی از جمله گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها است.

روش‌های تشخیص کم خونی

چندین روش پزشکی وجود دارد که می‌تواند برای تشخیص این بیماری استفاده شود. این روش‌ها معمولاً شامل جمع‌آوری نمونه خون فرد و آزمایش آن برای تعیین تعداد و ویژگی‌های گلبول‌های قرمز و سایر اجزای خون است. برخی از روش‌های رایج پزشکی که برای تشخیص آنمی استفاده می‌شوند عبارتند از:

تشخیص آنمی با: شمارش کامل خون (CBC)

شمارش کامل خون (CBC) یک آزمایش خون است که تعداد و ویژگی‌های گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها را اندازه گیری می‌کند. CBC می‌تواند اطلاعات مهمی‌در مورد شدت و نوع کم‌خونی و همچنین سایر شرایطی که ممکن است بر سلول‌های خونی تأثیر بگذارد ارائه دهد.

تشخیص آنمی با: فیلم خون

فیلم خون یک لام میکروسکوپی است که با گرفتن نمونه کوچکی از خون فرد و پخش آن بر روی یک لام تهیه می‌شود. سپس لام زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا اندازه، شکل و رنگ گلبول‌های قرمز مشخص شود. یک فیلم خون می‌تواند اطلاعات مهمی‌در مورد نوع این بیماری و همچنین سایر شرایطی که ممکن است بر گلبول‌های قرمز تأثیر بگذارد ارائه دهد.

تشخیص آنمی با: غلظت هموگلوبین

هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و اکسیژن را در خون حمل می‌کند. غلظت هموگلوبین اندازه گیری میزان هموگلوبین در خون فرد است. غلظت کم هموگلوبین می‌تواند نشانه این بیماری باشد.

تشخیص آنمی با: مطالعات آهن

مطالعات آهن، آزمایش‌های خونی هستند که سطح آهن، فریتین و ترانسفرین را در خون اندازه گیری می‌کنند. آهن، فریتین و ترانسفرین همگی برای تولید گلبول‌های قرمز مهم هستند. سطوح پایین این مواد می‌تواند نشانه کم خونی ناشی از کمبود آهن باشد.

تشخیص آنمی با: مطالعات انعقادی

مطالعات انعقادی آزمایش‌های خونی هستند که توانایی لخته شدن خون را اندازه گیری می‌کنند. این بیماری می‌تواند بر توانایی لخته شدن خون تأثیر بگذارد، بنابراین ممکن است از مطالعات انعقادی برای کمک به تشخیص آنمی و تعیین علت خونریزی یا کبودی استفاده شود.

تشخیص آنمی با: روش سینتیک و روش مورفولوژیکی

روش سینتیکی کم‌خونی را بر اساس تولید و تخریب گلبول‌های قرمز طبقه بندی می‌کند. این روش برای شناسایی علت زمینه ای آنمی مفید است و می‌تواند به راهنمایی درمان کمک کند. برخی از علل شایع کم‌خونی که با استفاده از روش جنبشی قابل شناسایی هستند عبارتند از از دست دادن خون، مشکلات در تولید گلبول‌های قرمز و مشکلات در تخریب گلبول‌های قرمز.

روش مورفولوژیک آنمی را بر اساس اندازه گلبول‌های قرمز طبقه بندی می‌کند. این روش بر این اصل استوار است که اندازه گلبول‌های قرمز به میزان هموگلوبین موجود در آنها بستگی دارد. آنمی که در آن گلبول‌های قرمز کوچکتر و کم رنگ تر از حد طبیعی است به عنوان آنمی میکروسیتیک شناخته می‌شود، در حالی که آنمی که در آن گلبول‌های قرمز بزرگتر و کم رنگ تر از حد طبیعی است به عنوان کم خونی ماکروسیتیک شناخته می‌شود.

یکی از آزمایشات آزمایشگاهی که می‌تواند برای طبقه بندی کم‌خونی با استفاده از روش مورفولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد، میانگین حجم سلولی (MCV) است که اندازه متوسط اندازه گلبول‌های قرمز خون است. MCV را می‌توان با استفاده از شمارش کامل خون (CBC) تعیین کرد و به طور معمول بر حسب fem بیان می‌شود.

تشخیص آنمی با: اندازه گلبول قرمز

گلبول‌های قرمز پرتعدادترین نوع سلول‌های خونی هستند. آنها مسئول حمل اکسیژن از ریه‌ها به بافت‌ها و اندام‌های بدن و حمل دی اکسید کربن از بافت‌ها و اندام‌ها به ریه‌ها هستند که باید بازدم شوند. اندازه گلبول‌های قرمز مهم است زیرا می‌تواند اطلاعات مهمی‌در مورد علت اصلی این بیماری ارائه دهد و به راهنمایی درمان کمک کند.

گلبول‌های قرمز معمولاً 7-8 میکرومتر قطر دارند که تقریباً یک دهم عرض موی انسان است. با این حال، اندازه گلبول‌های قرمز بسته به علت اصلی آنمی می‌تواند متفاوت باشد.

کم خونی میکروستیک

آنمی که در آن گلبول‌های قرمز کوچکتر و رنگ پریده تر از حد طبیعی است به عنوان آنمی میکروسیتیک شناخته می‌شود. این نوع بیماری اغلب ناشی از کمبود آهن است که برای تولید هموگلوبین ضروری است. سایر علل آنمی میکروسیتیک عبارتند از کم‌خونی هموگلوبین غیرطبیعی مانند تالاسمی‌یا کم خونی داسی شکل و برخی داروها.

کم خونی ماکروستیک

آنمی که در آن گلبول‌های قرمز بزرگتر و کم رنگ تر از حد طبیعی هستند به عنوان آنمی ماکروسیتیک شناخته می‌شود. این نوع بیماری اغلب به دلیل کمبود اسید فولیک یا ویتامین B12 ایجاد می‌شود که برای تولید گلبول‌های قرمز ضروری هستند.

کم خونی نورموسیتیک

کم خونی نورموسیتیک نوعی بیماری است که با گلبول‌های قرمز خون که اندازه طبیعی دارند مشخص می‌شود. کم‌خونی نورموسیتیک ناشی از کمبود آهن یا سایر مواد مغذی نیست، بلکه ناشی از مشکل در تولید یا تخریب گلبول‌های قرمز خون است.

کم خونی دیمورفیک (دوشکلی)

آنمی دیمورفیک نوعی بیماری است که با وجود گلبول‌های قرمز میکروسیتیک و ماکروسیتی در یک نمونه خون مشخص می‌شود. آنمی دیمورفیک نوع خاصی از کم‌خونی نیست، بلکه اصطلاحی است که برای توصیف این بیماری که در آن گلبول‌های قرمز خون در اندازه‌های مختلف هستند استفاده می‌شود.

کم خونی اجسام‌هاینز

کم خونی اجسام‌هاینز نوعی آنمی است که با وجود ساختارهای کروی کوچکی به نام اجسام‌هاینز در گلبول‌های قرمز مشخص می‌شود. اجسام‌هاینز از هموگلوبین دناتوره شده تشکیل شده است که پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و اکسیژن را در خون حمل می‌کند. وجود اجسام‌هاینز در گلبول‌های قرمز خون می‌تواند با اختلال در عملکرد طبیعی گلبول‌های قرمز باعث این بیماری شود.کم خونی اجسام‌هاینز اغلب ناشی از استرس اکسیداتیو و سوء مصرف الکل است.

کم خونی در نوزادان نارس

آنمی در نوزادان نارس یک بیماری شایع است که زمانی رخ می‌دهد که نوزادان نارس گلبول‌های قرمز کافی برای رفع نیازهای خود نداشته باشند. این نوع این بیماری معمولاً به دلیل سرکوب پاسخ اریتروپویتین به افت هماتوکریت، که درصد گلبول‌های قرمز خون است، ایجاد می‌شود. این بیماری در نوزادان نارس را می‌توان با تزریق گلبول‌های قرمز یا با داروهایی که تولید گلبول‌های قرمز را تحریک می‌کنند، درمان کرد.

کم خونی فانکونی

کم خونی فانکونی یک بیماری ارثی است که باعث کم خونی آپلاستیک و سایر عوارض غیرطبیعی می‌شود. آنمی آپلاستیک نوعی بیماری ناشی از کمبود گلبول‌های قرمز خون است که می‌تواند ناشی از مشکلات مغز استخوان یا عوامل دیگر باشد. افراد مبتلا به آنمی فانکونی ممکن است در تولید انواع دیگر سلول‌های خونی نیز مشکل داشته باشند و ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به انواع خاصی از سرطان باشند. کم خونی فانکونی را می‌توان با پیوند مغز استخوان یا سایر روش‌های درمانی درمان کرد.

کم خونی همولیتیک

کم خونی همولیتیک نوعی آنمی است که در اثر تخریب گلبول‌های قرمز ایجاد می‌شود. این بیماری می‌تواند علل زمینه ای متعددی داشته باشد، از جمله اختلالات خودایمنی، اختلالات ایمنی، اختلالات ژنتیکی و آسیب‌های فیزیکی مانند جراحی قلب. علائم این بیماری بسته به علت اصلی ممکن است متفاوت باشد، اما ممکن است شامل زردی و افزایش سطح لاکتات دهیدروژناز باشد. این بیماری بسته به علت و شدت بیماری می‌تواند منجر به کم خونی میکروسیتیک، کم خونی نورموکرومیک یا کم خونی ماکروسیتیک شود.

کم خونی آپلاستیک

کم خونی آپلاستیک نوعی بیماری نادر و جدی است که زمانی رخ می‌دهد که مغز استخوان، که بافت نرم داخل استخوان‌هاست که گلبول‌های خونی را تولید می‌کند، گلبول‌های قرمز کافی تولید نمی‌کند. این بیماری با کمبود گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها در خون مشخص می‌شود. این بیماری می‌تواند علائم مختلفی از جمله خستگی، تنگی نفس، سرگیجه و رنگ پریدگی ایجاد کند. در صورت عدم درمان، این بیماری می‌تواند منجر به عوارض جدی مانند عفونت و خونریزی شود.

این بیماری معمولاً با داروهایی که سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند، مانند استروئیدها، یا با پیوند مغز استخوان، که شامل جایگزینی مغز استخوان آسیب دیده با مغز استخوان سالم اهداکننده است، درمان می‌شود.

کم خونی ورزشی

کم خونی ورزشی اصطلاحی است که گاهی برای توصیف کاهش موقت تعداد گلبول‌های قرمز خون یا هموگلوبین در ورزشکاران به ویژه ورزشکاران استقامتی استفاده می‌شود. هموگلوبین پروتئینی است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و اکسیژن را در خون حمل می‌کند.

ورزش می‌تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله تجزیه گلبول‌های قرمز خون در حین ورزش و تغییر در تولید اریتروپویتین در بدن، هورمونی که تولید گلبول‌های قرمز را تنظیم می‌کند، باعث کاهش موقت تعداد گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین در ورزشکاران شود. .

آنمی ورزشی یک کم خونی واقعی نیست، زیرا معیارهای کم خونی، که شامل کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون یا هموگلوبین است که به اندازه کافی شدید است که علائم یا عوارض ایجاد کند، ندارد. در عوض، آنمی ورزشی یک پاسخ فیزیولوژیکی طبیعی به ورزش است که معمولاً هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند.

کم خونی بارداری

آنمی در دوران بارداری یک بیماری شایع است که زمانی رخ می‌دهد که یک زن باردار گلبول قرمز یا هموگلوبین کافی برای رفع نیازهای خود نداشته باشد. این بیماری در دوران بارداری می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله کمبود آهن در رژیم غذایی، مشکلات در جذب آهن و افزایش حجم خون در دوران بارداری باشد.

این بیماری در دوران بارداری می‌تواند علائم مختلفی از جمله خستگی، تنگی نفس، سرگیجه و رنگ پریدگی ایجاد کند. در صورت عدم درمان، این بیماری در دوران بارداری می‌تواند منجر به عوارضی مانند زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد شود.این بیماری در دوران بارداری را می‌توان با مکمل‌های آهن، رژیم غذایی غنی از غذاهای حاوی آهن و در موارد شدید، تزریق خون درمان کرد.

درمان کم خونی

درمان این بیماری به علت زمینه ای آنمی و شدت بیماری بستگی دارد. آهن دشمن کم خونی است. برخی دیگر از درمان‌های رایج برای این بیماری عبارتند از:

تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی

ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی و سبک زندگی می‌تواند به درمان برخی از انواع این بیماری مانند کم خونی فقر آهن کمک کند. این ممکن است شامل افزایش مصرف غذاهای غنی از آهن، مانند گوشت قرمز، مرغ، لوبیا، و سبزیجات سبز برگ و پرهیز از موادی مانند کافئین و کلسیم باشد که در جذب آهن اختلال ایجاد می‌کنند.

داروها

بسته به علت اصلی این بیماری، داروهای مختلفی وجود دارند که می‌توانند به درمان آنمی کمک کنند. برای مثال می‌توان از مکمل‌های آهن برای درمان کم خونی ناشی از فقر آهن و مکمل‌های اسید فولیک برای درمان آنمی ناشی از کمبود اسید فولیک استفاده کرد. از داروهای دیگر مانند اریتروپویتین می‌توان برای تحریک تولید گلبول‌های قرمز خون استفاده کرد.

تزریق خون

در موارد شدید این بیماری، ممکن است تزریق خون برای جایگزینی گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین از دست رفته ضروری باشد. از انتقال خون می‌توان برای درمان آنمی ناشی از از دست دادن خون، مانند آسیب یا جراحی، یا کم خونی ناشی از کمبود گلبول‌های قرمز یا هموگلوبین استفاده کرد.

پیوند مغز استخوان

پیوند مغز استخوان را می‌توان برای درمان برخی از انواع آنمی، مانند کم خونی آپلاستیک، که نوعی کم خونی ناشی از کمبود گلبول‌های قرمز خون است، استفاده کرد. پیوند مغز استخوان شامل جایگزینی مغز استخوان آسیب دیده با مغز استخوان سالم اهداکننده است.

پیامدهای آنمی

کم خونی می‌تواند عواقب مختلفی داشته باشد و توانایی انجام فعالیت‌های بدنی را محدود کند. هنگامی‌که اکسیژن کافی به بافت‌ها و اندام‌های بدن نمی‌رسد، می‌تواند منجر به هیپوکسی یا کمبود اکسیژن شود.

این بیماری همچنین می‌تواند باعث طیفی از علائم دیگر مانند رنگ پریدگی یا سفت شدن ناخن‌ها، رنگ پریدگی، ضعف ایمنی و عدم تحمل سرما شود. در کودکان این بیماری همچنان می‌تواند باعث اختلالات رفتاری شود.

این بیماری همچنین می‌تواند وضعیت بیماری مزمن قلبی عروقی را بدتر کند، زیرا کمبود اکسیژن در بافت‌ها و اندام‌های بدن می‌تواند فشار بیشتری را بر قلب و عروق خونی وارد کند.

پزشک کم خونی کیست؟

بسته به علت زمینه ای آنمی و شدت بیماری، می‌توان آنمی را توسط ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی مختلفی درمان کرد. برخی از ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی که ممکن است در درمان این بیماری نقش داشته باشند عبارتند از:

پزشک مراقبت‌های اولیه

یک پزشک مراقبت‌های اولیه، مانند پزشک عمومی‌یا پزشک خانواده، اغلب اولین نقطه تماس بیماران مبتلا به کم خونی است. یک پزشک مراقبت‌های اولیه می‌تواند این بیماری را تشخیص داده و درمان کند و در صورت لزوم ممکن است بیماران را به متخصصان ارجاع دهد.

هماتولوژیست

هماتولوژیست پزشکی است که در تشخیص و درمان اختلالات خونی از جمله آنمی تخصص دارد. هماتولوژیست‌ها آموزش گسترده ای در زمینه تشخیص و درمان این بیماری دارند و ممکن است در مراقبت از بیماران مبتلا به کم خونی پیچیده یا شدید مشارکت داشته باشند.

انکولوژیست

انکولوژیست پزشکی است که در تشخیص و درمان سرطان تخصص دارد. انکولوژیست‌ها ممکن است در درمان کم خونی ناشی از سرطان یا شیمی‌درمانی نقش داشته باشند.

نفرولوژیست

نفرولوژیست پزشکی است که در تشخیص و درمان اختلالات کلیوی تخصص دارد. نفرولوژیست‌ها ممکن است در درمان کم خونی ناشی از بیماری کلیوی نقش داشته باشند.

متخصص زنان و زایمان

متخصص زنان، پزشکی است که در تشخیص و درمان مشکلات سلامت باروری زنان تخصص دارد. متخصصان زنان ممکن است در درمان آنمی در زنان باردار یا زنانی که دوره‌های قاعدگی شدید دارند مشارکت داشته باشند.

شیوع کم خونی

آنمی یک بیماری شایع است که بخش قابل توجهی از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، این بیماری تقریباً 27 درصد از جمعیت جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و کم خونی فقر آهن بیش از 60 درصد موارد را تشکیل می‌دهد.کم خونی فقر آهن به ویژه شایع است، با موارد متوسط تقریباً 610 میلیون نفر در سراسر جهان یا 8.8٪ از جمعیت را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری در زنان (9.9٪) کمی‌بیشتر از مردان (7.8٪) شایع است. کم خونی خفیف ناشی از فقر آهن 375 میلیون نفر دیگر را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

نحوه عملکرد سلول‌های خونی

سلول‌های خونی سلول‌هایی هستند که در خون یافت می‌شوند و نقش مهمی‌در سیستم گردش خون بدن دارند. سه نوع گلبول اصلی وجود دارد: گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها.

گلبول‌های قرمز

گلبول‌های قرمز پرتعدادترین نوع سلول‌های خونی هستند. آنها مسئول حمل اکسیژن از ریه‌ها به بافت‌ها و اندام‌های بدن و حمل دی اکسید کربن از بافت‌ها و اندام‌ها به ریه‌ها هستند که باید بازدم شوند. گلبول‌های قرمز خون در مغز استخوان تولید می‌شوند و در طحال، کبد و مغز استخوان ذخیره می‌شوند.

گلبول‌های سفید

گلبول‌های سفید که به لکوسیت‌ها نیز معروف هستند، مسئول مبارزه با عفونت و کمک به محافظت از بدن در برابر مهاجمان خارجی مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها هستند. انواع مختلفی از گلبول‌های سفید شامل نوتروفیل‌ها، لنفوسیت‌ها، مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌ها وجود دارد. گلبول‌های سفید خون در مغز استخوان تولید می‌شوند و در طحال، غدد لنفاوی و مغز استخوان ذخیره می‌شوند.

پلاکت‌ها

پلاکت‌ها که به ترومبوسیت‌ها نیز معروف هستند، با تشکیل لخته‌های خون، مسئول کمک به توقف خونریزی هستند. آنها در مغز استخوان تولید می‌شوند و در طحال، کبد و مغز استخوان ذخیره می‌شوند.