ریزش ابرو چگونه اتفاق می‌افتد؟
ریزش ابرو، عارضه‌ای مشابه با ریزش موی سر است. موهای ابرو هم مانند موهای سر، ممکن است به‌دلایل مختلفی، نازک و دچار ریزش شده یا در مواردی، رشد آن‌ها به‌طور کامل متوقف شود. ریزش مژه و ابرو، به‌دلایل مشابهی اتفاق می‌افتد. مقابله با این عارضه، مستلزم آشنایی با دلایل، علائم و نشانه‌های آن است.
این عارضه در زبان انگلیسی با اصطلاح Eyebrow hair loss شناخته می‌شود.
نشانه‌های ریزش موی ابرو
نازک شدن موی ابرو و احساس خارش در این ناحیه، از نشانه‌های شایع ریزش موی ابرو به‌شمار می‌رود. این عارضه با ریزش طبیعی ابرو تفاوت دارد. در این وضعیت، موهای این ناحیه از بدن، با سرعت و تعدادی به مراتب بیشتر از حالت عادی، از دست می‌روند.
علت ریزش ابرو
نازک شدن و ریختن موی ابرو و مژه ممکن است به‌دلیل عفونت، مشکلات پوستی، تغییرات هورمونی یا فعالیتِ بیش از حدِ سیستم دفاعی بدن ایجاد شود. از دیگر دلایل بروز این عارضه، می‌توان به تغذیه نادرست، آسیب‌های جسمانی، استرس، رنگ کردن ابرو و… اشاره کرد.
به‌طور کلی، عوامل موثر در بروز این عارضه و انواع آن را می‌توان به قرار زیر برشمرد:
آلوپسیا آره‌اتا (alopecia areata) یا طاسی منطقه‌ای
طاسی منطقه‌ای یا آلوپسی، نوعی بیماری خودایمنی است. در این بیماری، بدن انسان به اشتباه، بخشی از خود را به‌عنوان دشمن شناسایی کرده و به آن حمله می‌کند. این بیماری، فولیکول‌های مو را هدف قرار می‌دهد. فولیکول‌ها، وظیفه رشد موها را برعهده دارند. به این ترتیب، روند رشد یا جایگزینی آن کُند شده و در مواردی متوقف می‌شود. بیماری طاسی منطقه‌ای، دارای انواع مختلفی است که از میان آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آلوپسیا آره‌اتا ((alopecia areata)
- آلوپسیا یونیورسالیس (alopecia universalis)
- آلوپسیا فیبروزینگ قدامی (Frontal fibrosing alopecia)
سوءتغذیه
بدن انسان برای ادامه حیات و سالم ماندن، به‌طور روزانه به مقادیر مشخصی مواد غذایی، ویتامین‌ها، املاح و مواد معدنی نیاز دارد. کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، چربی‌ها و اسیدهای‌آمینه همگی در زمره مواد مورد نیاز بدن به‌شمار می‌روند. کمبود هر یک از مواد یادشده، اختلالات جدی را در بدن انسان به‌دنبال خواهند داشت. ریزش ابروی شدید هم از جمله عارضه‌هایی است که امکان دارد بر اثر سوءتغذیه روی بدهد.
اگزما یا درماتیت آتوپیک (Atopic dermatitis)
اگزما، نوعی التهاب پوستی است که با خارش، سرخی، ترشح و سوزش همراه است. این بیماری بر اثر حساسیتِ بیش از حدِّ سیستم ایمنی به‌وجود آمده و ممکن است به صورت موقتی یا مزمن مشاهده شود. از آنجا که فولیکول‌های مو در پوست قرار دارند، می‌توانند تحت‌تأثیر این بیماری قرار گرفته و دچار ریزش شوند؛ بنابراین بروز اگزما در ناحیه ابرو ممکن است با ریزش تاج ابرو یا ریزش ابروی شدید همراه باشد.
بیماری صدفک یا پسوریازیس (Psoriasis)
پسوریازیس، نوعی اختلال خودایمنی است که موجب تکثیر سریع سلول‌های پوستی شده و با التهاب، پیدا شدن لکههای قرمز، ضخیم، پوسته‌پوسته و دردناک شدن پوست همراه است. بروز این بیماری در ناحیه ابرو، علاوه بر ریزش، باعث انسداد فولیکول‌های مو شده و از رویش مجدد ابروهای ریخته‌شده جلوگیری می‌کند.
بیماری درماتیت تماسی (Contact dermatitis)
درماتیت تماسی بر اثر تماس با یک ماده حساسیت‌زا یا محرک سمی ایجاد می‌شود. در اغلب موارد، این بیماری با احساس خارش و سوزش همراه است. بروز این بیماری در ناحیه ابرو، منجر به متوقف شدنِ رشد مو و ریختن موی ابرو خواهد شد.
شوره
درماتیت سبوره‌ای (Seborrhoeic dermatitis)، نوعی بیماری مزمن بوده و با ایجاد شوره همراه است. دانشمندان اعتقاد دارند که این بیماری، ناشی از قارچ بوده یا از تولید بیش از حد چربیِ پوست نشأت می‌گیرد. بروز بیماری درماتیت سبوره‌ای در ناحیه ابرو، به ریزش ابرو و مژه و همچنین به ایجاد شوره منجر خواهد شد.
کچلی قارچی (Tinea capitis)
کچلی قارچی همان‌طور که از نام آن پیداست، نوعی بیماری قارچی است که با لکههای سرخ، خارش، برآمدگی، تکه‌های حلقوی و تاول و ترشح همراه است. به‌وجود آمدن این لکه‌ها روی ابرو موجب ریختن موی ابرو خواهد شد.
ریختن موی ابرو و تیروئید
از جمله دلایل اصلی ریزش ابروها می‌توان به مشکلات تیروئیدی اشاره کرد. غده تیروئید، وظیفه ترشح هورمون‌های تنظیم‌کننده سوخت‌وساز بدن را برعهده دارد. وجود هرگونه اختلال در عملکرد غده تیروئید، موجب به هم خوردن تعادل هورمون‌ها و در نهایت مشکلاتی در روند عادی برخی فرآیندهای بدن، نظیر رویش مجدد ابروهای ریخته‌شده خواهد شد. در اغلب موارد، اختلال عملکرد تیروئید با احساس خستگی، افزایش یا کاهش وزن، کاهش هوشیاری و تپش قلب همراه است.
جذام یا بیماری هانسن (Hansen’s disease)
بیماری هانسن، توسط یک عامل باکتریایی ایجاد شده و به صورت زخم در سراسر پوست ظاهر می‌شود. این بیماری، با عوارضی نظیر ضایعات پوستی، ریزش ابروها و موی سر، بی‌حسی و ضعف اندام‌‌ها همراه خواهد بود.
استرس
استرس و اضطراب بیش از اندازه هم می‌تواند برخی تغییرات فیزیولوژیکی نظیر نوسانات هورمونی و کاهش اکسیژن دریافتی فولیکول‌های مو را به‌دنبال داشته باشد. بروز موارد اخیر در ناحیه ابرو به ریزش ابرو منتهی خواهد شد.
شیردهی، بارداری و زایمان
بارداری، زایمان و شیردهی از عوامل موثر در بر هم زدن تعادل هورمونی بدن هستند. نوسانات هورمونی به‌وجود آمده تحت این شرایط به ریزش مژه، ابروها یا ریزش موی سر منجر خواهد شد.
تلوژن افلوویوم (Telogen effluvium)
تلوژن افلوویوم (TE)، نوعی ریزش موی غیرعادی است که بر اثر اختلالات هورمونی یا برخی تغییرات دیگر به‌وجود می‌آید. ریزش تاج ابرو و مژه هم یکی از عوارض همین بیماری به‌شمار می‌رود.
بالا رفتن سن و ریزش ابرو
با بالا رفتن سن، به‌تدریج، ترشح برخی هورمون‌های بدن دچار اختلال شده و افراد با عارضه نازک شدن و کم‌پشت شدن موی سر و ریختن موی ابروها مواجه می‌شوند.
استفاده بیش از اندازه از محصولات آرایشی
برداشتن مکرر بخش‌های خاصی از ابرو، نوعی جراحت جزئی ایجاد می‌کند که در نهایت ممکن است روند رویش مجدد ابروهای ریخته شده را دچار اختلال کند. به علاوه، استفاده مداوم و طولانی‌مدت از محصولاتی نظیر مداد یا سایه ابرو هم می‌تواند ریختن تاج ابرو یا در کل، ریزش موی ابرو را به‌دنبال داشته باشد.
ریزش ابرو و مژه در شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی از جمله روش‌های مقابله با بیماری سرطان است که از تقسیمات سریع سلولی جلوگیری می‌کند. این امر شامل فولیکول‌های مو نیز می‌شود و به همین دلیل است که افراد تحت درمان با روش شیمی‌درمانی، ریزش مژه و ابرو و موهای نواحی دیگر بدن را تجربه می‌کنند.
ریختن موی ابرو بعد از کاشت
ریزش ابرو بعد از کاشت، عارضه‌ای است که پس از انجام کاشت ابرو اتفاق می‌افتد و تا دو هفته پس از کاشت، فرد عارضه ریزش شدید ابرو را تجربه خواهد کرد. این ریختن موی ابرو، طبیعی بوده و تنها در ساقه مو رخ می‌دهد و فولیکول را درگیر نمی‌کند؛ بنابراین، فولیکول‌ها همچنان در محل خود باقی مانده و پس از مدتی روند رویش مجدد ابروهای ریخته شده تکرار خواهد شد. گفتنی است که این امر در مواردی مانند میکروبلیدینگ، فیبروز، تتو و هاشور ابرو هم صدق می‌کند.
ریزش مژه و ابرو بعد از عمل بینی
پس از عمل بینی، ریزش ابرو طبیعی است. در واقع، این امر به‌دلیل استرس بالا و استفاده از داروی بیهوشی اتفاق می‌افتد. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که ریختن موی ابروها، مژه و سر پس از انجام جراحی، موقتی بوده و بعد از مدت اندکی، رویش مجدد ابروهای ریخته شده از سر گرفته خواهد شد.
ریزش بعد از لیزر
در مواردی، افراد برای از بین بردن موهای ناحیه پیوند و اطراف ابرو، از لیزر استفاده می‌کنند. این امر به حذف موهای زائد کمک کرده و در نواحی مورد نظر موجب ریختن موی ابرو خواهد شد.
تاثیر سن و جنسیت در ریزش ابرو
هر دو گروه زنان و مردان در دهه چهارم زندگی خود، به مرور تغییرات هورمونی را تجربه می‌کنند. از اوایل چهل سالگی به بعد، ترشح هورمون استروژن در زنان و تستوسترون در مردان به‌تدریج کاهش پیدا می‌کند. از این‌رو، هر دو گروه آقایان و خانم‌ها ممکن است در این سن، عوارضی نظیر نازک شدن و کم شدن موی سر و ریزش مژه و ابرو را تجربه کنند.
ریزش و کم پشتی ابرو در نوزادان
اغلب نوزادان در بدو تولد دارای موهای موقتی و انبوهی هستند. این موها همراه با تغییرات هورمونی حاصل از تولد و قطع ارتباط مستقیم با مادر، به‌تدریج ریخته شده و جای خود را به موهای دائمی خواهند داد.
ریزش وکم پشتی ابرو در جوانان
ریختن ابرو در جوانان ممکن است به‌دلیل تغییرات هورمونی یا ناشی از بروز برخی بیماری‌ها باشد. در صورت مشاهده این عارضه، باید به پزشک متخصص مراجعه کرد و از توصیه‌های وی بهره گرفت.
ریزش ابرو در مردان
ریختن موی ابروها در مردان، ممکن است ناشی از برهم خوردن تعادل هورمونی و کاهش ترشح هورمون تستوسترون رخ دهد. سایر عوامل ژنتیکی و بیماری‌زا هم می‌توانند در این امر دخیل باشند. در صورت مشاهده این عارضه لازم است فرد هر چه زودتر به پزشک مراجعه کرده و عارضه را ریشه‌یابی کند.
ریزش ابرو در زنان
ریختن موی ابروها در زنان، ممکن است ناشی از برهم خوردن تعادل هورمونی و کاهش ترشح هورمون استروژن رخ دهد. سایر عوامل ژنتیکی و بیماری‌زا هم می‌توانند در این امر دخیل باشند. در صورت مشاهده این عارضه باید هر چه زودتر به پزشک مراجعه و عارضه را ریشه‌یابی کرد.
راه‌های جلوگیری از ریختن موی ابرو
در مواردی می‌توان قبل از ریختن شدید موی ابرو، از بروز آن جلوگیری کرد. انجام مرتب آزمایش خون و چکاپ سالانه، مشورت منظم با پزشک متخصص و بهره‌مندی از توصیه‌ها و دستورات او از بهترین راهکارهای مقابله با چنین عوارضی به‌شمار می‌رود.
به علاوه، پیروی از سبک زندگی و تغذیه سالم، خوردن مقادیر کافی پروتئین، میوه و سبزیجات و در عین حال، استفاده از روش‌هایی نظیر مراقبه، یوگا و ماساژ برای آرام کردن ذهن و کاهش استرس، از دیگر اقداماتی است که ممکن است در کاهش روند ریزش موهای ابرو تأثیرگذار باشند.
برای پیشگیری از ریختن تاج ابرو و سایر قسمت‌های آن، لازم است از انجام روش‌هایی نظیر برداشتن مکرر موهای ابرو، استفاده از محصولات شیمیایی و آرایشیِ غیرمعتبر، رنگ و دکلره مکرر ابروها و سایر رفتارهای محرک جلوگیری شود. هنگام رنگ کردن ابروها و به‌منظور محافظت از آن‌ها، فرد می‌تواند از موادی نظیر وازلین یا کرم ویتامین A استفاده کرده و از ریزش ابروی شدید ممانعت کند.
معایب ریزش ابرو
همان‌طور که گفته شد، ریزش طبیعی ابرو جای نگرانی ندارد. همه انسان‌ها در طول روز، تعدادی از موهای سر، ابرو و مژه‌های خود را از دست می‌دهند. با این حال، ریختن زیاد ابرو از جمله عوارضی است که نگرانی‌های بسیاری را در پی دارد. این امر، بر زیبایی ظاهری افراد به‌شدت تأثیرگذار بوده و در وهله نخست، ممکن است بر اعتماد به‌نفس فرد تأثیر بگذارد.
به علاوه، با توجه به آنچه گفته شد، ریزش موهای ابرو را می‌توان نتیجه وجود برخی عوامل بیماری‌زا در بدن دانست. بدیهی است که توجه نکردن به موقع به این عارضه، ممکن است تشدید یا مزمن شدن بیماری مذکور را در پی داشته و سلامت فرد را به‌طور کلی به خطر بیندازد.
سوالات متداول
موارد زیر از جمله سوالات متداولی هستند که همواره درباره ریزش موهای ابرو پرسیده می‌شوند.
ریزش زیاد ابرو در چه جنسیتی بیشتر است؟
ریختن شدید ابرو بنا به‌دلایل مختلفی اتفاق افتاده و هم در مردان و هم در زنان مشاهده می‌شود. با این حال، از آنجا که انجام برخی رفتارهای تحریک‌آمیز از قبیل، کاشت ابرو، تتو و میکروبلیدینگ در خانم‌ها شایع‌تر است و با توجه به عوامل گوناگون تأثیرگذار بر تعادل هورمونی بدن نظیر بارداری، شیردهی و یائسگی که در بروز این عارضه تأثیرگذار هستند، می‌توان گفت ریزش ابروها، بیشتر در زنان بروز پیدا می‌کند.
ریختن موی ابرو برای چه کسانی بیشتر اتفاق می‌افتد؟
ریختن زیاد ابرو بیش از همه در افرادی مشاهده می‌شود که تحت درمان‌های دارویی خاصی قرار داشته یا با بیماری‌های بخصوصی دست و پنجه نرم می‌کنند. عوامل گوناگونی در بروز این عارضه تأثیرگذار هستند. با این حال، افرادی که به هر دلیلی تغییرات هورمونی را تجربه می‌کنند هم بیش از سایرین در معرض ابتلا به این عارضه قرار دارند.
آیا ریختن موی ابرو خطرناک است؟
ریزش ابرو به خودی خود امر خطرناکی نیست. با این حال، از آنجا که ممکن است با برخی مشکلات مربوط به سلامت بدن در ارتباط باشد، باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. در صورت مشاهده این عارضه، لازم است با پزشک متخصص مشورت شود.
ریزش مژه و ابرو نشانه چیست؟
ریزش مژه و ابرو ممکن است بر اثر ابتلا به انواع مختلفی از بیماری‌های خودایمنی، ژنتیکی، جراحات، استرس و سوءتغذیه روی دهد.
علت ریزش موی ابرو کمبود کدام ویتامین است؟
از جمله ویتامین‌هایی که کمبود آن‌ها در بدن با عارضه ریزش ابرو توأم خواهد بود، عبارتند از:
- بیوتین یا ویتامین B7
- ویتامین C
- آهن
- ویتامین E، B12 و D
- سیستئین (Cysteine)
- اسیدهای چرب امگا3
- ویتامین A
- روی (Zinc)
منابع
