خال‌های کوچک و بزرگ بر روی بدن بر اثر تجمع تعداد زیادی سلول‌های رنگ‌دانه‌دار در کنار هم ایجاد میشوند. خال‌ها را می‌توان به دو دسته سرطانی و غیر سرطانی دسته‌بندی کرد. قبل از هر اقدامی برای برداشتن خال، نوع آن باید مشخص شود. معمولاً خال‌ها قهوه‌ای، سیاه یا رنگ پوست هستند که می توانند در هر نقطه از بدن ظاهر شوند. آنها معمولاً قبل از 20 سالگی بروز می‌کنند و بیشتر آنها خوش‌خیم هستند.
برای برداشت خال دو راه وجود دارد که به دو گروه جراحی و غیرجراحی تقسیم میشوند. در صورت سرطانی بودن خال، پزشک متخصص با انجام عمل جراحی می‌تواند خال را بردارد.
اما اگر خال غیر سرطانی باشد علاوه بر روش جراحی می‌توان از روش غیر جراحی نیز کمک گرفت که این روشها انواع مختلفی دارند.
مشاوره قبل از درمان خال به پزشک برای انتخاب روش بهتر کمک می‌کند.
مشاوره قبل از برداشت خال
یکی از مهمترین مراحل از بین بردن خال انجام مشاوره و تشخیص نوع آن است. به همین منظور در یک جلسه پزشک از فرد سوالاتی را می‌پرسد تا نوع خال را تشخیص و راهکار مناسبی را برای برداشتن آن پیشنهاد دهد.
این سوالات عبارتند از:
اولین بار چه زمانی متوجه خال شدید؟ آیا همیشه آن را داشته‌اید یا جدید است؟ آیا تغییراتی در این خال مانند رنگ یا شکل و اندازه آن مشاهده کرده‌اید؟ در گذشته خال‌های دیگری نیز با جراحی برداشته‌اید؟ اگر چنین است، آیا می‌دانید غیر معمول بودند یا بدخیم؟
آیا سابقه خانوادگی خال‌های غیرمعمول، ملانوم یا سرطان‌های دیگر دارید؟ آیا دچار آفتاب سوختگی شده‌اید یا مکرر در معرض اشعه ماوراء بنفش مانند تخت‌های برنزه بوده‌اید؟
اگر بعد از این سوالات هنوز پزشک به نتیجه قطعی نرسیده باشد با انجام بیوپسی(نمونه برداری) از خال و آزمایش آن، نوع خال را مشخص می‌کند و سپس بهترین راهکار را پیشنهاد می‌دهد.
انواع روشهای برداشتن خال بدون جراحی
اگر تشخیص پزشک بر غیرسرطانی بودن خال باشد، فرد می‌تواند از انواع روشهای غیر جراحی برداشت خال استفاده کند. این روشها کمتر تهاجمی هستند و علاوه بر هزینه پایین‌تر، دوره نقاهت کمتری دارند.
این روشها به شرح زیر است.
برداشتن خال با لیزر
خال‌های ریز، سطحی و خوش خیم را می‌توان به کمک لیزر درمانی از بین برد. در این روش پزشک به کمک تابش متمرکز اشعه‌های لیزر سلول‌های تشکیل دهنده خال را می‌سوزاند. این در حالی است که به سلول‌های مجاور خال هیچ آسیبی وارد نمی‌شود. در ادامه ممکن است لایه‌ای نازک از زخم در محل خال تشکیل شود که بعد از ۱۰ الی ۱۴ روز بهبود می‌یابد.
برای اینکه خال‌ها به صورت کامل از بین بروند، لازم است این کار دو یا سه جلسه ادامه داشته باشد.
مدت زمان برداشتن خال با لیزر
مدت زمان انجام لیزر خال بسیار کوتاه است. البته زمان آن با توجه به تعداد خال‌ها و ناحیه‌ای که خال در آن قرار دارد متغیر است و با انجام نکات مراقبتی بین 30 تا 60 دقیقه به طول می‌انجامد.
مزایا و معایب برداشتن خال با لیزر
یکی از مهمترین مزیت‌های استفاده از لیزر برای برداشتن خال آن است که می‌توان از آن برای از بین بردن خال‌های نقاط مختلف بدن استفاده کرد. همچنین به کمک لیزر می‌توان در یک جلسه چند خال را از بین برد.
بعد از سوختن خال‌ها با لیزر، جای زخم دائمی ایجاد نمی‌شود. بنابراین فرد می‌تواند برای خال‌های صورت و سایر مناطقی که پوست حساسی دارند، از این روش استفاده کند. همچنین در این روش، برشی در سطح پوست ایجاد نمی‌شود. به همین دلیل خطر عفونت، خونریزی، ایجاد اسکار وجود ندارد.
دوره نقاهت بعد از برداشت خال با لیزر کوتاه است و فرد بلافاصله بعد از لیزر خال می‌تواند فعالیت‌های روزمره خود را از سربگیرد.
البته باید توجه داشت که این روش انتخاب خوبی برای درمان خال گوشتی و عمیق نیست. زیرا نور لیزر به اندازه کافی نفوذ نمی‌کند و ممکن است ریشه خال در بدن فرد باقی بماند و دوباره رشد کند.
لیزر معمولا عارضه‌ای ایجاد نمی‌کند. اما بانوان باردار و افرادی که از بیماری‌های پوستی رنج می‌برند، حتما باید این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارند.
برداشتن خال با پلاسما جت
روش دیگری که برای از بین بردن خال مورد استفاده قرار می‌گیرد پلاسما جت است که با نام پلکسر نیز شناخته می‌شود. برداشتن خال با پلاسما جت جزو روشهای غیر تهاجمی به شمار می‌رود. این روش با استفاده از قلم پلاسما انجام می‌شود و ضرری برای پوست ندارد. پلاسما حالت چهارم ماده است که از حرارت گاز بدست می‌آید.
در پلاسما جت برای برداشتن خال از تجهیزات خاصی مانند قلم استفاده می‌شود. قلم به صورت مستقیم با پوست برخورد نخواهد کرد. تنها در نزدیکی پوست نگه داشته می‌شود تا انرژی پلاسما، بافت خال را از بین ببرد به این صورت که خال گرم و سلول‌های پوستی به گاز تبدیل میشوند.
برداشتن خال با پلکسر روشی بدون درد است و ۲۰ تا ۳۰ دقیقه طول می‌کشد. بعد از سه الی ده روز نیز خال حذف می‌شود.
تعداد جلسات مورد نیاز برای درمان در این روش برای افراد متفاوت است و به عمق خال، واکنش‌های فیزیولوژی و کیفیت دستگاه بستگی دارد. در اغلب افراد خال با یک جلسه برداشته می‌شود.
در صورت نیاز مجدد به درمان، بین جلسات باید 6 الی 8 هفته فاصله وجود داشته باشد.
مزایا و معایب پلاسماجت برای برداشتن خال
یکی از نکات مثبت در برداشتن خال با پلکسر آن است که این روش تنها لایه بیرونی پوست را تحت تأثیر قرار می‌دهد و به همین دلیل عارضه خاصی ایجاد نمی‌کند. همچنین به دلیل اینکه در این روش زخمی ایجاد نمی‌شود، خطر باقی ماندن جای زخم و عفونت وجود ندارد. نداشتن دوره نقاهت، کوتاه بودن مدت عمل، نداشتن محدودیت سنی و سرپایی بودن عمل از جمله مزایای پلاسماجت به حساب می‌آید.
البته باید توجه داشت که این مزایا در صورت تمیز نگه داشتن محل درمان به وجود میآیند. همچنین تا اتمام دوره درمان فرد نباید در معرض نور آفتاب قرار گیرد. زیرا این کار موجب لک شدن پوست بدن او می‌شود. اصلی‌ترین معایب این روش در چند جلسه ای بودن آن، ایجاد التهاب و احساس گرما در حین انجام کار خلاصه شده است. در شرایط خاص امکان بروز درد، آکنه، عفونت پوستی و تغییر رنگدانه‌های پوست نیز وجود دارد.
از محدودیت‌های این روش آن است که پلاسما جت برای افرادی که به دیابت، لوپوس، بیماری‌های کبد و کلیه، بیماری قلبی، ایدز، سرطان، هموفیلی و هپاتیت مبتلا هستند، مناسب نیست.
برداشتن خال با اسید
برداشتن خال با اسید نیز روشی است که می‌توان به کمک آن این عارضه را از بین برد. این روش معمولا به عنوان روشهای درمان خانگی شناخته می‌شود. اما در برخی موارد در مطب پزشک نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. محصولات حاوی سالیسیلیک اسید بیش از سایر اسیدها برای این کار مورد استفاده قرار می‌گیرند.
در این روش ناحیه دارای خال باید به اسید آغشته شود. اسید باعث سوزاندن لایه خارجی پوست خواهد شد. این روش برای افرادی که پوست حساسی دارند یا از بیماری‌های پوستی رنج می‌برند، توصیه نمی‌شود. همچنین باید دقت کرد که اسید به سایر نواحی پوست برخورد نکند.
مزایا و معایب برداشتن خال با اسید
از مزایای این روش می‌توان به هزینه کم و در دسترس بودن آن اشاره کرد. این روش با آنکه بسیار ساده به نظر می‌رسد اما در زمان برداشت خال باید بسیار دقت کر زیرا اسید سلول‌های سالم اطراف خال را نیز تحت‌تاثیر خود و در معرض تخریب قرار می‌دهند. با استفاده نامناسب امکان تشکیل زخم یا عفونت در این روش بسیار زیاد است.همچنین دستیابی به نتیجه از این طریق به استفاده طولانی مدت ماده موردنظر روی پوست نیاز دارد.
در روش برداشتن خال با اسید امکان باقی ماندن سلول‌های رنگ‌دانه دار روی پوست وجود دارد. به همین دلیل احتمال عود خال زیاد است.
همپنین به نو خال قبل از این روش باید دقت کرد، زیرا بعضی خال‌ها بدخیم هستند و استعمال اسید موجب تخریب سلول‌های رنگ‌دانه‌دار و انتشار آنها می شود.
از بین بردن خال با روش انجماد (کرایوتراپی)
خال‌های خوش‌خیم، سطحی و غیرسرطانی را می‌توان به کمک روش فریز کردن (کرایوتراپی) از بین برد. پزشک برای این کار از نیتروژن مایع استفاده می‌کند. او نیتروژن مایع را اغلب با پنبه یا به صورت تکه کف بر روی خال گوشتی قرار می‌دهد. هدف این است که بافت سریع منجمد شود و سپس اجازه داده شود که به آرامی ذوب شود. سردی آن به اندازه‌ای است که باعث از بین رفتن بافت خال می‌شود. ممکن است در این روش بیمار کمی احساس سوزش داشته باشد. همچنین در افرادی که پوست نازک و حساس‌تری دارند، ممکن است بعد از اتمام کار تاول کوچکی در جایی که خال بوده است، ایجاد شود. این تاول به صورت خود به خود بعد از چند روز از بین می‌رود و معمولا جای آن باقی نخواهد ماند. بسته به اندازه و عمق خال، ممکن است به جلسه دوم نیاز باشد.
ممکن است پزشک قبل از کرایوتراپی با برداشتن مقداری از بافت خال، ناحیه را آماده کند یا به فرد یک اسید سالیسیلیک بدهد تا چندین هفته قبل از فریزکردن آن را استفاده کند.
در این روش جای خال طی سه تا شش هفته بهبود می‌یابد.
مزایا و معایب کرایوتراپی برای برداشتن خال
از مزایای این روش می‌توان به هزینه کم، سرپایی بودن، ساده بودن آن اشاره کرد. انجام این روش همچنین درد ندارد و خطر عفونت در آن حداقل است.
یکی از معایب اصلی این روش آن است که برای افراد با پوست تیره مناسب نیست زیرا ممکن است باعث تغییر در بافت و رنگ پوست شود. به همین دلیل، در بیماران با پوست تیره، به ویژه در مناطق در معرض دید مانند صورت، باید از روش سرما درمانی با احتیاط استفاده شود.
جراحی خال
این روش اغلب برای درمان خال گوشتی و برداشتن خال سرطانی که شرایط حساس‌تری دارد یا خال‌های عمیق کاربرد دارد. اما خال‌های غیر سرطانی را هم می‌توان به راحتی و طی یک عمل جراحی ساده و سرپایی برداشت.
این عمل بسیار ساده است و به صورت سرپایی صورت می‌گیرد. دو روش برای براشتن خال در عمل جراحی وجود دارد.
در روش اول پزشک ابتدا ماده بی‌حسی را به پوست تزریق می‌کند. سپس با استفاده از چاقو یا قیچی مخصوص جراحی، روی پوست برشی ایجاد می‌کند و قسمتی که خال وجود دارد را برمی‌دارد. در برخی موارد که خال ریشه‌ای است، پزشک برش عمیق‌تری ایجاد می‌کند. به همین دلیل بعد از پایان کار، زخم را با بخیه می‌بندد. اما زخم ناشی از برداشتن عارضه‌های سطحی، به بخیه نیازی ندارد.
روش دیگری که جراح از آن برای درمان خال گوشتی استفاده می‌کند تراشیدن خال است که در ادامه به توضیح آن می‌پردازیم.
تراشیدن خال
شیو کردن یا تراشیدن متد دیگری است که برای از بین بردن خال‌های گوشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش پزشک با استفاده از تیغ یا چاقوی جراحی، برای تراشیدن خال و مقداری از بافت زیر آن استفاده می‌کند. او این کار را تا زمانی که دیگر اثری از خال روی پوست دیده نشود، ادامه خواهد داد.
برای اینکه بیمار در طی این درمان، دردی احساس نکند، پزشک ناحیه را به صورت موضعی بی‌حس می‌کند. بعد از پایان کار زخم جدی ایجاد نخواهد شد و معمولا نیازی به بخیه نخواهد داشت. احتمالا پزشک برای بهبود سریع‌تر زخم یا پیشگیری از باقی ماندن جای زخم، روی آن چسب می‌زند. از این روش برای برداشتن خال ریز و سطحی یا از بین بردن خال‌های گوشتی که حالت بیرون‌زده دارد استفاده می‌شود.
دوره نقاهت بعد از عمل جراحی خال
بهبودی زخم به شرایط سنی فرد بستگی دارد اما به طور کلی زمان بهبودی حدود ۲ الی ۳ هفته است. معمولا زخم محل از بین بردن خال، در افراد جوان سریع‌تر از افراد بزرگسال و سالمند بهبود پیدا می‌کند.
مراقبت‌های بعد از جراحی خال
بعد از برداشتن خال، جای خال ممکن است دچار خونریزی شود. در این شرایط رعایت دقیق مراقبت‌های بهداشتی برای جلوگیری از تشکیل عفونت و اسکار ضرورت دارد. این مراقب‌ها عبارتند از:
استفاده از یک لایه وازلین و یک باند روی زخم
تمیز نگه‌داشتن جای زخم به این صورت که فرد باید آن را یک یا دو بار در روز با آب یا پراکسید هیدروژن رقیق تمیز کند. بهتر است پس از تمیز كردن زخم، از نفتل و باند استفاده شود و این مراحل تا زمان بهبودی زخم تکرار شود.
پرهیز از قرارگیری ناحیه تحت درمان در معرض آفتاب و استفاده از ضد آفتاب قوی. این کار حداقل به مدت شش ماه ادامه یابد.
نکشیدن پوست اطراف جای زخم
تمیز و مرطوب نگه داشتن محل برش
استفاده از یک پماد مرطوب کننده زیر باند. به طور مثال استفاده از یک ژل سیلیکون (Nivea ، Aveeno) یا نوارهای سیلیکونی که چندین ساعت در روز می‌تواند روی پوست باقی بماند.
عدم استفاده از پماد آنتی بیوتیک
ماساژ جای اسکار به آرامی پس از دوهفته
استفاده از پانسمان طبی پلی یورتان. این پدهای طبی به اندازه کافی مرطوب و انعطاف پذیر هستند که می‌توانند به بهبود جای زخم کمک کنند. استفاده از آنها برای مدت حدود شش هفته توصیه می‌شود.
مزایا و معایب برداشت خال با جراحی
جراحی خال یک روش سرپایی و اغلب بدون عارضه است. دوره نقاهت آن کوتاه است و در یک جلسه خال‌ها برداشته می‌شود. این روش تنها راه حل مفید برای برداشتن خال‌های سرطانی و بدخیم است و چون در این روش ریشه خال به صورت کامل برداشته می‌شود، امکان عود مجدد آن وجود ندارد.
اما از معایب این روش آن است که احتمال ماندن جای زخم وجود دارد. به همین دلیل بهتر است از آن برای از بین بردن خال در نقاط حساس بدن مانند صورت استفاده نکرد.
از معایب دیگر این روش آن است که در صورت عدم رعایت بهداشت بعد از عمل، خطر تشکیل اسکار (هیپرتروفیک یا کلوئیدی) روی پوست افزایش می‌یابد. اسکار هیپرتروفیک زخم‌های ضخیم، پهن و برجستهای است که به دلیل تولید کلاژن بیش از اندازه تشکیل می‌شود. اسکار کلوئیدی نیز آثاری بزرگ‌تر از زخم برجای می‌گذارد که تحت‌تاثیر رشد اضافی بافت فیبری روی زخم به وجود می‌آید.
از دیگر عوارض عمل برداشت خال می‌توان به تیرگی و قرمزی محل تحت درمان اشاره کرد.
کاربرد روشهای برداشت خال در اندام‌های مختلف
تا اینجا در مورد روشهای مختلف از بین بردن خال صحبت کردیم. همانطور که گفته شد، برخی از این روشها برای خال‌های سطحی و خوش خیم کاربرد دارند و برخی دیگر برای از بین بردن خال های گوشتی و بدخیم به کار می‌روند. اما روش مناسب به ناحیه ایجاد خال نیز بستگی دارد. در ادامه درباره حذف خال در نواحی مختلف بدن صحبت کرده‌ایم.
برداشتن خال ابرو و زیر ابرو
از آنجایی که این ناحیه نزدیک به چشم است، نمی‌توان از همه روشها برای آن استفاده کرد. این دسته از خال‌ها را تا حد امکان باید با استفاده از روشهای غیر تهاجمی از بین برد. اما در صورتی که خال گوشتی در این ناحیه وجود داشته باشد، با عمل جراحی برداشته می‌شود. در این صورت نیز برش ایجاد شده باید در کم‌ترین حد ممکن باشد تا به تعداد بخیه‌های کمتر نیاز باشد.
پلاسماجت و کرایوتراپی از جمله روشهای موثر برای برداشتن خال زیر ابرو به حساب میآیند.
برداشتن خال پلک چشم
می‌توان گفت حساس‌ترین ناحیه‌ای که خال در آن ایجاد می‌شود، چشم است. چرا که کوچک‌ترین خطایی ممکن است باعث آسیب رسیدن به چشم بیمار شود. برداشتن خال اطراف چشم با پلاسما جت و لیزر، بهترین روشهای پیشنهادی برای از بین بردن خال‌های سطحی و ساده در این ناحیه هستند.
در صورتی که خال نزدیک چشم، گوشتی باشد، باید توسط جراح پلاستیک یا جراحان چشم برداشته شود. این روش برداشتن خال پشت چشم و پلک تهاجمی است و به مراقبت بیشتری نیاز دارد. خال های گوشتی نزدیک چشم معمولا بزرگ هستند و حتی در دید بیمار تداخل ایجاد می‌کنند. به همین دلیل معمولا بعد از جراحی بخیه نیاز است.
برداشتن خال پشت لب
روش مناسب برای از بین بردن خال پشت لب، به نوع آن بستگی دارد. خال‌های سطحی با روش‌هایی چون تراشیدن، پلاسما جت و لیزر برداشته میشوند. از آنجایی که این ناحیه در ظاهر شخص نقش مهمی ایفا می‌کند، لازم است از روش‌هایی استفاده شود که بعد از آن جای زخم در پشت لب باقی نماند. به همین دلیل تا حد امکان از جراحی استفاده نمی‌شود یا در صورت استفاده، برش کوچکی ایجاد می‌شود.
اگر شخص دارای پوست تیره است نباید از کرایوتراپی برای برداشت خال پشت لب استفاده کند.
برداشتن خال پا
پا جزو اندام‌هایی است که پوست نسبتا ضخیمی دارد. خال‌های سطحی روی این ناحیه در صورتی که خوش خیم باشند، برداشته نمی‌شوند. اما خال های گوشتی یا بدخیم نیاز به برداشته شدن دارند. جراحی بهترین روش برای از بین بردن خال‌های گوشتی است که در پا ایجاد می‌شود. لازم به ذکر است که به طور طبیعی در بدن انسان ۱۰ تا ۴۰ خال وجود دارد که نیازی نیست همه آنها از بین بروند.
برداشتن خال بینی
اگر خال روی بینی فرد از نوع سرطانی یا ملانوم است یا از نظر زیبایی برای او ناخوشایند است، می‌تواند آن را بردارد. البته باید در نظر داشت که برداشت خال بینی می‌تواند یک رویه مشکل باشد. جراح یا متخصص پوست باید جای زخم را به حداقل برساند زیرا این ناحیه در صورت فرد است و به خوبی قابل مشاهده است.
تراشیدن خال به احتمال زیاد روشی است که برای از بین بردن خال بینی استفاده می‌شود. در این روش از یک تیغه کوچک برای تراشیدن لایه های پوست حاوی خال استفاده می‌شود. پزشک قبل از انجام این کار از بیهوشی استفاده می‌کند بنابراین عمل بدون درد است. در بسیاری از موارد، جای زخم قابل توجهی باقی نمی‌ماند.
اگر خال روی بینی سطحی باشد از لیزر نیز می‌توان برای درمان آن استفاده کرد.
برداشتن خال سر
روی پوست سر و بین موها، پشت گوش، پیشانی و…. از نواحی‌ای هستند که احتمال وجود خال در آنها وجود دارد. روش مناسب برای حذف خال در این نواحی با توجه به نوع آن مشخص می‌شود. اما در صورتی که عارضه در نقطه‌ای باشد که در ظاهر مشخص است، معمولا از روشهای غیر تهاجمی و بدون ایجاد زخم استفاده می‌شود.
برداشتن خال صورت
درمان خال‌های سیاه صورت و درمان خال‌های قهوه‌ای صورت نیز به سطحی و گوشتی بودن آنها وابسته است. هر کدام از روش‌هایی که در قسمت‌های قبلی ارائه شد، می‌توانند برای صورت نیز مورد استفاده قرار بگیرند. اما در صورتی که خال روی صورت بزرگ و گوشتی باشد، باید لزوما توسط جراح پلاستیک برداشته شود.
از آنجایی که پوست صورت از نقاط حساس بدن است و از بین بردن این عارضه می‌تواند در زیبایی فرد تاثیرگذار باشد، برای اطلاعات بیشتر و دقیق‌تر در مورد روشهای مناسب برداشتن خال صورت مقاله مربوط به آن را مطالعه کنید.
بهترین روش از بین بردن خال‌های سطحی و عمقی کدام است؟
انتخاب بهترین روش برای برداشتن خال ریز و سطحی به تشخیص پزشک، نوع خال، ناحیه تحت درمان و شرایط سنی فرد بستگی دارد. مجموعه‌ای از این عوامل موجب میشوند که پزشک بهترین تصمیم را برای از بین بردن این عارضه انتخاب کند.
درمورد ناحیه تحت درمان صحبت کردیم. اما موضوع دیگری که باید در انتخاب روش به آن توجه کرد نوع خال است. در ادامه با توجه به نوع خال، بهترین راهکارها را بیان می‌کنیم.
برداشتن خال سیاه
عمق خال قبل از عمل برای برداشتن آن باید مورد توجه قرار بگیرد. لیزر برای برداشتن خال های سیاه سطحی مناسب است اما برای خال سیاه عمیق توصیه نمی‌شود زیرا عمق نفوذ آن کم است. پلاسماجت با تصعید خال سیاه می‌تواند به درمان آن کمک کند. اگر رنگ پوست فرد روشن باشد کرایوتراپی نیز برای درمان آن مناسب است.
برداشتن خال ریز
خال‌های ریز را می توان به سادگی از بین برد زیرا اغلب عمق کمی دارند و به علت کوچکی، بدون برجای گذاشتن جای اسکار حذف میشوند.
استفاده از روش جراحی برای آنها توصیه نمی‌شود اما از تمامی روشهای غیرجراحی مانند لیزر،کرایوتراپی و پلاسما می‌توان برای برداشتن آنها استفاده کرد. از اسید نیز در صورتی که خال در صورت نباشد، می‌توان استفاده کرد.
برداشتن خال قرمز
خال‌های قرمز صورت که به آنها آنژیوم نیز گفته می‌شود، زائده‌های پوستی غیر سرطانی رایجی هستند که از رگ‌های خونی ایجاد شده‌اند و شبیه به نقطه‌های قرمز رنگ هستند. این نوع خال‌ها اغلب خطرناک نیستند و برداشت آنها جز در موارد زیبایی نیاز نیست. برای برداشت خال قرمز بهتر است از روشهای کمتر تهاجمی مانند لیزر وکرایوتراپی استفاده کرد.
درمان خال گوشتی
خال های گوشتی اغلب عمیق هستند و در زیبایی فرد تاثیر می‌گذارند. برای از بین بردن خال های گوشتی نمی‌توان از روش‌هایی مانند لیزر و پلاسماجت استفاده کرد. زیرا عمق نفوذ آنها کم است و ریشه خال گوشتی را از بین نمی‌برند.
در صورتی که خال گوشتی بزرگ نباشد ممکن است بتوان آن را با کرایوتراپی برطرف کرد اما امکان عود مجدد آن به دلیل باقی ماندن ریشه در پوست وجود دارد. بهتر است در صورت تشخیص پزشک از روش جراحی برای رفع آن استفاده کرد.
برداشتن خال سرطانی
برای از بین بردن خال‌های سرطانی ابتدا باید نمونه برداری انجام شود. به این عمل بیوپسی می‌گویند. بخشی از بافت خال برداشته می‌شود و به آزمایشگاه ارسال می‌شود. خال‌های سرطانی معمولا با استفاده از جراحی سرپایی برداشته میشوند. پزشک بافت برداشته شده توسط جراحی را نیز به آزمایشگاه می‌فرستد تا از وجود خطر سرطان پوست مطلع شود.
معمولا بعد از جراحی، زخم بخیه می‌خورد و پانسمان می‌شود. بیمار بعد از چند روز می‌تواند پانسمان را باز کند. بخیه نیز معمولا بعد از یک هفته الی ده روز کشیده می‌شود.
برداشتن خال نوزاد و کودک
وجود خال در بدن و صورت نوزادان و کودکان یکی از عوارض پوستی رایج و اغلب بی‌خطر در آنان است. بهتر است برای برداشت خال‌های خوش‌خیم در بدن یا صورت کودک تا بزرگسالی او صبر کرد. زیرا تاثیری در سلامت او ندارد. اما در صورت رشد، تغییر رنگ و شکل خال، کودک یا نوزاد باید به یک متخصص پوست ارجاع داده شود.
در این موارد پزشک برای کاهش خطر گسترش، برداشت خال در کودکان و نوزادان را در دستور کار قرار می‌دهد که این کار با روش جراحی انجام می‌شود.
در این شرایط استفاده از روشهای غیرجراحی از قبیل لیزر، پلاسما جت و اسید سالیسیلیک به هیچ عنوان مناسب نیست. زیرا پخش شدن سلول‌های سرطانی را در پی دارد.
برداشتن خال در دوران حاملگی
به علت تغییرات هورمونی در دوران بارداری امکان تغییر شکل و ظاهر خال طی این دوران وجود دارد. با این وجود بهتر است در صورت مشاهده هرگونه تغییر رنگ، اندازه و افزایش ضخامت خال فرد به یک متخصص پوست مراجعه کند.
برداشتن خال در دوران حاملگی برای اهداف زیبایی توصیه نمی‌شود. این موضوع خصوصاً در زمان استفاده از روشهای غیرجراحی از قبیل لیزر درمانی صدق می‌کند. زیرا زنان باردار تا حد امکان نباید در معرض اشعه لیزر و حتی امواج رادیوفرکانسی قرار گیرند.
در بعضی موارد مانند تشخیص سرطانی بودن خال، اقدام به جراحی مانعی ندارد. زیرا تاخیر در آغاز درمان، موجب گسترش سلول‌های سرطانی و انتقال آن به جنین می‌شود.
این سلول‌های سرطانی از معدود مواردی است که قابلیت عبور از جفت را دارد. جراحی کردن خال در این دوران مشکلی ندارد و درمان طبق تشخیص پزشک برای سلامت مادر و جنین بهتر است.
آیا برداشتن خال عوارض دارد؟
عوارض این عمل به روش درمانی، نوع خال و شرایط بیمار بستگی دارد. روش‌هایی که در این مقاله ذکر شد، معمولا کم عارضه هستند. در درمان خال، خوش خیم یا بدخیم بودن آن حتما باید بررسی شود، در غیر این صورت ممکن است بیمار به ملانوم مبتلا باشد. در صورتی که بیماری تشخیص داده نشود، پیشرفت می‌کند و دیگر قابل درمان نخواهد بود.
از معایب این روش آن است که در صورت عدم رعایت بهداشت بعد از عمل، خطر تشکیل اسکار (هیپرتروفیک یا کلوئیدی) روی پوست صورت افزایش می‌یابد. اسکار هیپرتروفیک زخم‌های ضخیم، پهن و برجستهای است که به دلیل تولید کلاژن بیش از اندازه تشکیل می‌شود. اسکار کلوئیدی نیز آثاری بزرگ‌تر از زخم برجای می‌گذارد که تحت‌تاثیر رشد اضافی بافت فیبری روی زخم بوجود می‌آید. دیگر عوارض جراحی خال ، شامل تیرگی و قرمزی محل تحت درمان است.
برداشتن خال چقدر هزینه دارد؟
هزینه از بین بردن خال گوشتی و سطحی به عوامل مختلفی بستگی دارد این عوامل عبارتند از:
- روش انتخابی برای برداشت خال.
- نوع خال.
- ناحیه تحت درمان
- تعداد خال‌هایی که فرد قصد برداشتن آنها را دارد.
- کلینیکی که در آن خال برداشته می‌شود.
- تبحر جراح
- اندازه خال
اما به طور کلی هزینه برداشتن خال ریز به صورت غیرجراحی برای هر خال بین 60 تا 80 تومان و برای هر خال درشت بین 110 تا 150 هزارتومان است.
هزینه برداشت خال با روش جراحی هم بین 200 تا 400 هزار تومان در سال 1400 برآورد شده است.
سوالات متداول
آیا برداشتن خال خطرناک است؟
صرف‌نظر از روش مورد استفاده (جراحی یا غیر جراحی) برداشت خال فرآیند بسیار ساده‌ای دارد و خطری به همراه ندارد. این در صورتی است که خال قبل از برداشتن به دقت مورد بررسی قرار گیرد. اگر به این موضوع بی‌‌توجهی شود ممکن است خال‌های سرطانی باشد و انتشار آنها به سایر بخش‌های بدن موجب عوارض جبران ناپذیری برای فرد شود.
آیا روشهای حذف خال دائمی هستند؟
در روش‌هایی مانند پلاسما جت، لیزر و جراحی، بافت خال به طور کلی از بین می‌رود. بنابراین احتمال بازگشت آن وجود ندارد. اما در صورتی که بافت خال به صورت کامل برداشته نشود و سطحی باشد (مانند متد تراشیدن)، ممکن است خال برگردد.
جای زخم را چه زمان می‌توان ماساژ داد؟
دو هفته پس از برداشتن خال، برای بهبود سریع‌تر جای زخم می‌توان آن را به آرامی و با دقت ماساژ داد. به این صورت که فرد باید با استفاده از دو انگشت به صورت دایره‌ای جای زخم و پوست اطراف آن را بمالد. سپس به صورت عمودی و افقی در امتداد جای زخم پوست را ماساژ دهد. ابتدا بهتر است با فشار سبک شروع کند و فشار را به تدریج افزایش دهد. فشار باید به اندازه کافی برای تقویت پوست قوی باشد و به تحریک آن برای کلاژن سازی کمک کند. برای ماساژ می‌توان از لوسیون استفاده کرد.
منابع
