بینی استخوانی یا بینی اسکلتی یکی از انواع فرم‌های بینی است. این فرم بینی نرم نیست. پل بینی در آن کمی برآمدگی دارد. به همین دلیل برخی آن را با نام بینی عقابی نیز می‌شناسند. وجود یک برآمدگی کوچک روی بینی آقایان می‌تواند جذابیت چهره آن‌ها را افزایش دهد. اما فرم بینی اسکلتی برای خانم‌ها مناسب نیست. چرا که این برآمدگی با ظرافت صورت آن‌ها هماهنگی ندارد. به همین دلیل بسیاری از خانم‌ها به دنبال جراحی و تصحیح فرم استخوانی بینی خود هستند.
این فرم بینی در برخی از افراد که دچار حادثه یا ضربه می‌شوند، مشکلات دیگری چون عدم تقارن را نیز به همراه دارد. به همین دلیل ممکن است برجستگی روی استخوان بینی بعد از حادثه ایجاد شود. نوع برجستگی و میزان ضخامت و ارتجاع پوست هم در شکل بینی‌های استخوانی و هم در جراحی آن‌ها تأثیر دارد.
بینی استخوانی به انگلیسی
این فرم بینی با اصطلاحات مختلفی شناخته می‌شود. اصطلاح اصلی آن «bony nose» است. اما از آنجایی که بینی اسکلتی به بینی رومیان باستان شباهت دارد، به آن «Roman nose» نیز گفته می‌شود. فرم دیگری از این نوع بینی با نام «Aquiline nose» که به معنی بینی عقابی است شناخته می‌شود. این فرم بینی نیز استخوانی است، اما حفره‌های آن کمی برجسته‌تر از بینی رومی است.
تفاوت بینی استخوانی و گوشتی
برخی از افراد تصور می‌کنند که تمام بینی‌های دارای برجستگی یا قوزدار استخوانی هستند. همچنین آن‌ها بینی‌های پهن را با نام بینی گوشتی می‌شناسند. اما تفاوت این دو نوع بینی به این موارد محدود نمی‌شود. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های بینی گوشتی و استخوانی نوع پوست آن‌هاست. پوست بینی اسکلتی صاف، بدون چربی و نازک است. اما پوست بینی‌های گوشتی اغلب دارای جوش، چرب و ضخیم است. حتی ممکن است فولیکول‌های مو نیز روی پوست بینی گوشتی دیده شود.
تفاوت دیگر بینی اسکلتی و گوشتی در غضروف‌های آن‌هاست. بینی رومی یا عقابی غضروف‌های بیشتری دارد. اما بینی گوشتی دارای گوشت‌هایی است که روی غضروف را پوشانده‌اند. به همین دلیل فرم دادن به بینی‌های استخوانی در جراحی رینوپلاستی ساده‌تر است.
تشخیص بینی استخوانی و گوشتی
مهم‌ترین راهکار برای تشخیص فرم بینی، شناخت ویژگی‌های آن‌هاست. در این بخش مواردی که در تشخیص نوع بینی کمک می‌کند را بیان کرده‌ایم.
- این نوع بینی پوست نازک‌تری دارد. اما پوست بینی گوشتی ضخیم‌تر است.
- چربی بینی اسکلتی کم‌تر است. اما معمولا برجستگی دارد. بینی گوشتی چربی بیشتری دارد و فرم آن معمولا صاف و بدون برآمدگی است.
- پوست بینی اسکلتی معمولا صاف است و جای جوش و آکنه روی آن وجود ندارد. اما پوست بینی گوشتی چرب است و مستعد جوش و آکنه است.
- غضروف‌های این نوع بینی نسبت به بینی گوشتی بزرگ‌تر و محکم‌تر هستند.
- حفره‌های بینی گوشتی معمولا بزرگ‌تر است.
با توجه به این ویژگی‌ها می‌توان گفت هرچه پوست بینی سالم‌تر باشد، خاصیت ارتجاعی آن بهتر باشد و غضروف‌های بیشتری داشته باشد، بینی استخوانی‌تر است. همچنین هرچه غضروف بینی ضعیف‌تر باشد و پوست آن چرب و بدون ارتجاع باشد، بینی گوشتی‌تر است.
انواع بینی استخوانی چیست؟
این فرم بینی، خود دارای شکل‌های مختلفی است که در ادامه به آن‌ها اشاره کرده‌ایم.
- بینی استخوانی غضروفی: معمولا همه بینی‌های استخوانی مانند فرم رومی و مصری و عقابی دارای غضروف‌های زیاد و محکمی هستند.
- بینی استخوانی پهن با پوست ضخیم: از آنجایی که پوست بینی یکی از شاخصه‌های اصلی برای تشخیص فرم آن است، می‌توان گفت چنین بینی‌هایی گوشتی به شمار می‌روند. چرا که بینی اسکلتی همیشه پوست نازک دارد.
- بینی استخوانی با نوک گوشتی: می‌توان گفت بینی‌های عقابی چنین فرمی دارند. ممکن است نوک آن‌ها کمی پهن باشد.
- بینی استخوانی با پوست نازک: این فاکتور نیز ویژگی منحصر به اکثر بینی‌های استخوانی است. این ویژگی یکی از علت‌هایی است که تصحیح فرم بینی را ساده‌تر می‌کند.
بینی‌های استخوانی ویژگی‌های مشترک بسیاری دارند. به عنوان مثال تنها تفاوت بینی رومی و عقابی در این است که بینی عقابی دارای پره‌های بزرگ‌تر است. همچنین ممکن است نوک آن کمی پهن‌تر باشد. اما از نظر استخوانی بودن و وجود غضروف‌های زیاد، همه انواع این فرم بینی شبیه به هم هستند.
بینی استخوانی ممکن است چه مشکلاتی داشته باشد؟
بعضی دارندگان این نوع بینی ممکن است با مشکلاتی چون قوز بینی یا حالت عقابی، انحراف تیغه (پلیپ) یا مشکلات تنفسی روبرو شوند.
داشتن این عوارض این نوع بینی است که ممکن است فرد به عمل بینی استخوانی نیاز پیدا کند. در ادامه به این عوارض اشاره می‌کنیم:
قوز بینی
قوز بینی شایع‌ترین تغییر شکل هرم بینی در بینی‌های استخوانی است. در اغلب موارد، برجستگی طبیعی روی بینی(مادرزادی)، هیچ خطر و نگرانی برای فرد ایجاد نمی‌کند و تنها در زیبایی او اثرگذار است. این برآمدگی، ساختاری استخوانی و غضروفی دارد که به‌دلایل مختلف به‌وجود می‌آید. اگر این برجستگی بر اثر شکستگی به‌وجود آمده باشد، ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی شود.
انحراف تیغه بینی
از دیگر عوارض این نوع بینی، انحراف یا سپتوم بینی است. دیواره نازک بین دو مجرای بینی، سپتوم نام دارد. سپتوم بینی از استخوان و غضروف تشکیل شده است. انحراف تیغه بینی به معنای کج بودن این تیغه است. وجود این عارضه با کج بودن ظاهر بینی دو موضوع متفاوت هستند.
این عارضه، عوارضی مانند مسدود شدن حفره‌های بینی یا مشکلات تنفسی را به همراه دارد. اگر کج بودن این تیغه باعث ایجاد مشکلاتی برای سلامتی فرد شود یا بر کیفیت زندگی او تاثیر بگذارد، بهتر است که مورد عمل بینی استخوانی قرار بگیرد.
سوالات متداول
آیا استخوان بینی به مرور زمان بزرگ‌تر می‌شود؟
به مرور زمان تغییرات مختلفی در چهره انسان رخ می‌دهد که باعث تغییر فرم بینی او می‌شود. نمی‌توان گفت در همه افراد استخوان بینی آن‌ها بزرگ‌تر می‌شود. این موضوع به تغییرات ایجاد شده در آن‌ها بستگی دارد. نازک شدن پوست بینی، تضعیف غضروف‌ها، استخوان سازی بینی، جدا شدن اتصالات بین غضروف‌ها و…. ممکن است باعث بزرگ‌تر شدن بینی اسکلتی شوند. این تغییرات در افراد کهنسال به وجود می‌آید.
آیا بعد از جراحی امکان برگشت وجود دارد؟
با به کارگیری تکنیک‌های جدید در این زمینه و پیوند غضروف، خطر بازگشت قوز بینی به حداقل رسیده است. البته در شرایط خاص از قبیل ضربه خوردن یا شکستگی امکان ایجاد برآمدگی روی تیغه بینی وجود دارد. جلوگیری از بازگشت به دوران قبل، در گرو رعایت دقیق مراقبت‌های بعد از عمل است.
منابع
https://www.verywellhealth.com
